یا زهرا ادرکنی

در دوران امامت امام صادق(ع)، به علت ضعف حکومت اموی، آزادی بیشتری برای ابراز عقیده به وجود آمد و بحث‌های علمی بسیاری در موضوعات مختلف درگرفت. این آزادی علمی و دینی که برای کمتر امامی از ائمه دوازده‌گانه وجود داشت، سبب شد تا شاگردان امام آزادانه در مباحث علمی شرکت کنند. ابان بن تغلب گزارش کرده است که مردم در مسجد از او سؤالات فقهی‌شان را می‌پرسیدند. امام صادق(ع) با استفاده از این فرصت، روایات فراوانی در زمینه‌های گوناگونِ فقه، کلام و… بیان کرد. به گفته ابن حَجَر هیتمی، مردم از او دانش‌های فراوان نقل می‌کردند و آوازه او به همه جا رسیده بود. ابو بحر جاحظ هم نوشته است دانش و فقه او دنیا را پر کرده بود. حسن بن علی وشاء هم گفته است که نهصد نفر را در مسجد کوفه دیده است که از امام صادق(ع) حدیث نقل می‌کردند.

✨﷽✨

?حضرت امام صادق عليه السلام:

 ?خداوند متعال فرمود: نماز كسى را مى‌پذيرم كه:

1 ـ در مقابل عظمت من فروتنى كند.

2 ـ از خواسته‌هاى نفسانى بخاطر من خود را دور كند.

3 ـ روزش را با ياد من بپايان برد.

4 ـ بربندگانم بزرگى نفروشد.

5 ـ به گرسنه غذا دهد.

6 ـ برهنه را بپوشاند.

7 ـ به مصيبت ديده مهربانى كند.

8 ـ غريب را پناه دهد.

?:بحارالانوار ج66 ص391

تشخیص امامان حق از امامان باطل با توجه به روایات امام صادق (ع)

حجت الاسلام و المسلمین فوادیان تصریح کرد: در دوران امامت اهل بیت (ع)، جریان‌های انحرافی و التقاطی زیادی در جامعه وجود داشت و امام صادق (ع)، برای مبارزه با مدعیان دروغین مهدویت، شیوه‌های خاصی اجرا کردند.

وی اضافه کرد: امام جعفر صادق (ع) با توجه به گروه‌های انحرافی، یکسری احادیثی دارد، از جمله امام صادق (ع) خطاب به امام موسی کاظم (ع) می‌فرماید که مهدی موعود (عج)، پنجمین فرزند شماست تا اگر کسی ادعای مهدی موعود داشت، مردم بدانند که ادعای او دروغ است.

کارشناس مباحث مهدویت اظهار داشت: امام صادق (ع) می‌فرماید: مهدی موعود در زمان ولادت از نظرها مخفی است، در حالی که هیچ یک از امامان معصوم (ع) این ویژگی را نداشتند.

حجت الاسلام و المسلمین فوادیان افزود: خروج سفیانی و صیحه آسمانی از علائم حتمیه قبل از ظهور امام زمان (عج) است که امام صادق (ع) این موارد و موارد دیگر را بیان کردند تا مردم، امامان حق را از امامان باطل تشخیص دهند.

خصوصیات اخلاقی امام صادق(ع)

 در منابع روایی در زمینه ویژگی‌های اخلاقی امام صادق(ع) گزارش‌هایی از زهد، انفاق، علم فراوان، عبادت بسیار و تلاوت قرآن آمده است. محمد بن طلحه امام صادق(ع) را از بزرگترین افراد اهل بیت، دارای علم فراوان، بسیار اهل عبادت و زهد و تلاوت قرآن توصیف کرده است. مالک بن انس از ائمه فقهی اهل سنت گفته است: «در مدتی که پیش امام صادق(ع) می‌رفته، همیشه او را در یکی از سه حالت نمازخواندن، روزه‌داری و ذکرگفتن دیده است».

به گزارش بحار الانوار، امام در پاسخ به درخواست فقیری، چهارصد درهم به او داد و چون سپاس‌گزاری او را دید، انگشترش را هم که ده هزار درهم می‌ارزید، به وی بخشید. روایت‌هایی نیز از انفاق‌های پنهانی امام صادق(ع) در دست است. به نوشته کتاب کافی، او شب‌ها مقداری نان و گوشت و پول در کیسه می‌ریخت و به صورت ناشناس به در خانه تهیدستان شهر می‌برد و میان آنها تقسیم می‌کرد. ابوجعفر خثعمی نقل کرده است که امام صادق(ع) کیسه پولی را به او داد و از او خواست آن را به فردی از بنی‌هاشم بدهد و نگوید که چه کسی آن را فرستاده است. به گفته خثعمی هنگامی که آن فرد پول را گرفت، برای فرستنده آن دعا کرد و گفت: «او همیشه برایش پول می‌فرستد؛ اما امام صادق(ع)، باوجود ثروتش چیزی به او نمی‌هد».

سیمای آن حضرت

بیشتر شمایل آن حضرت مثل پدرش امام باقر(ع) بود. جز آنکه کمی باریکتر و بلندتر بود. مردی بود میانه بالا، افروخته روی، پیچیده موی و پیوسته صورتش چون آفتاب می‌درخشید. در جوانی موهای سرش سیاه بود. بینی‌اش کشیده و وسط آن اندکی بر آمده بود و برگونه راستش خال سیاهی داشت. محاسن آن جناب نه زیاد پرپشت و نه زیاد تنک بود. دندانهایش درشت و سفید بود و میان دودندان پیشین آن گرامی فاصله داشت. بسیار لبخند می‌زد و چون نام پیامبر برده می‌شد رنگ رخسارش زرد و سبز می شد. در پیری سفیدی موی سرش بر وقار و هیبتش افزوده ^بود.